بنام خدا
دوستان گرامیم سلام. نوشتن برایم سخت شده. سطح مطالعاتم راضی کننده نیست. در مقالات علمی‌ام خیلی توفیقی نمی یابم. و از همه مهمتر موضوع دندان‌گیری پیدا نمی کنم که در باره‌اش بنویسم. یکی از دانشجویانم برایم نوشته است که وبلاگتان خانه ارواح شده است!  امروز پس از مدتها به وبلاگ حیات خلوت استاد رامتین گلبانگ همکلاسی گرانقدر دوره ارشد رفتم. مطلبی نوشته بود راجع به توکل که بسیار خواندنی بود. من هم نظری آنجا اضافه کردم و آن نظر را اینجا با تغییراتی می آورم.

حافظ می گوید: تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست//  راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش!
از صفات متقین در ابتدای سوره بقره الذین یومنون بالغیب است. اعتقاد به غیب از صفات مسلمانی نیست از صفات متقین یعنی پرهیزکاران یعنی آنهایی که در ایمانشان مقداری پیشروی کرده اند. کسی که شهادتین را بگوید مسلمان است. یعنی گواهی به یگانگی خداوند و ایمان به رسالت رسوالله و البته برای شعیه امامیه شهادت به ولایت امیرالمومنین علی (ع).  اما متقی کسی است که نماز می خواند زکات می دهد و به غیب اعتقاد دارد. این غیب می تواند اعتقاد به معاد باشد و می تواند همین نیروهای ماورائ الطبیعه باشد اعتقاد به این نیروها و این که کسی هست که هوای ما را دارد توکل نامیده می شود. در منطقه مهران بودیم قرار بود به نیروی پیاده از توپخانه منتقل شویم. 4 نفر بودیم. رفتن به پیاده خیلی خطرناکتر از توپخانه بود. من از قرآن کوچکم استخاره ای کردم و سوره اسراء  آیه 77 آمد که ای موسی برو تو بر همه آنان غلبه خواهی کرد(نقل به مضمون). من توکل کردم و با نعمت عبداللهی راهی شدیم و به عملیات رفتیم و خوشبختانه به لطف خدا پیروزی حاصل شد و بعد از عملیات 16 روز مرخصی تشویقی گرفتیم! بچه هایی که نیامدند اگرچه در آن عملیات شرکت نکردند اما   بعدا آن‌ها را به سومار بردند و همگی شیمیایی شدند. در فیلم زیبای دیده بان حاتمی کیا یکی از رزمندگان آرپی جی برمی دارد و با آهنگ ضرب زورخانه ای و اسلوموشن دوربین او را همراهی می کند. فرمانده به او می گوید که مواظب باشد، او جواب فرمانده را چنین می دهد که حاجی پس توکلت کجا رفته! یعنی رزمنده‌ای که خود را در معرض تیر دشمن قرار می دهد تنها چیزی که می تواند او را نگه دارد توکلش است. اگر شهید شود به بهشت می رود و اگر بماند در ثواب جهاد شریک است این یعنی توکل. عقل می گوید خطر است تانک در روبرو است هر لحظه احتمال تیر خوردن می رود حفظ جان واجب است اما عشق به نجات میهن می گوید برو با توکل او نگهدار است. یا حق